11 Eylül 2008 Perşembe

EYVAHHH ANNEM TAŞINIYOR!!! -3

sasha_the_turtle_by_dolphyKlostrofobik bypasslı emlakçımız Ramazan Bey'in açıklamalarının yaratmış olduğu sessizlik, annemin kahkahalarıyla bir anda bozuluverdi:

- İlahi Ramazan Bey... Hiç korkmayın yanımızda doktor var; bir şey olmaz size!

Ben duyduklarıma inanamaz gözlerle annemin tam olarak ne demek istediğini anlamaya çalışıyordum. Ama annem, tam olarak ne demek istediyse onu söylemişti zaten; niye debeleniyordum ki?

-Allah allaaahhhh, anne sen de bir alemsin haaa! Burada bir şey olsa okuyup üfleyecek miyim?
-Eee canım yanımızda doktor olması güven veriyor insana n'aapayım yani?

Kendi kendime homurdanmaya başlamıştım ama nafileydi. Adam, bir anda bütün dikkatini bana yöneltti; sanki "Bana bir şey olusa bu kadın bir işime yarar mı acaba?" şüphesiyle bakıyordu. Durumu şakaya vurmanın iyi olacağı düşüncesiyle yalancıktan bir neşeyle şakıdım:

- Sakın bana güvenip de hasta masta olmayın haaaa!

Bu sözümün üstüne bu sefer hep birlikte yalancıktan gülüşmeye başladık. Fazla gülersek ortamın giderek daha da ısınacağı düşüncesiyle aynı anda da sustuk. Ramazan Bey söylene söylene tekrar telefonuna sarıldı:

- Alovvvvv! Nerdesin oğlum hala? Neeee otobüs bekliyorsun? Ben sana demedim mi atla bir taksiye gel diye? Allahımmm sen dinlemiyor musun beni; patlayacam diyorum sanaaaaa! Sen buraya hele bir gel; bak ne yapıyorum sana? Senin o kulaklarını kopartacammm!

Telefonu gene hışımla kapattı. Annem, serinlemeye çalıştığı yelpazesini Ramazan Bey'in yüzüne doğru çevirdi ve telaşla sallamaya başladı:

- Aaaaa olmaz ki ama Ramazan Bey... Canınıza yazık valla! Bu kadar stres zarar verir bakın...

- Haklısınız da hanımefendi elimde değil işte; patlayacam birazdan!

-Patlamazsınız patlamazsınız... Hiç de bir şey olmaz. Hem bir şey sorayım size; telefonunuzun ekranında sarı kırmızı renkler gördüm gibi geldi?

-Gassaraylıyım da...

- Eee ne olacak bu sene bizim takım? Aslında...
Devamını dinlemeye yüreğim yetmemişti. Annem ve emlakçı koyu bir futbol ve Gassaray (!) sohbetine dalmışlardı. Boynumdan aşağıya süzülen ter damlacıklarını tek tek hissediyorum bu sırada. Olabildiğince az konuşmaya çalışan ablama döndüm:

- Sen nasılsın?

-İyiyim...

Aslında onun da yüzü kıpkırmızı olmuştu ama sessiz ve kıpırtısız kalmayı yeğler bir hali vardı. Asansör kabininin oksijenini hızla tüketenlerin ablam ve ben olmadığımız gün gibi ortadaydı. İçimden, "Alooo Houston... Sadece 3 saatlik oksijenimiz kaldı;kurtarın biziiiiii!!!" diye avaz avaz bağırıyordum...

Biraz sonra asansörün kapı camının arkasında gölgeler belirdi. Nihayet bizi kurtarmaya gelmişlerdi işte! Ramazan Bey büyük bir heyecanla kapıya vurmaya başladı:
- Bur'dayızzzzz!!!

Elbette buradaydık; başka nerede olabilirdik ki? Az sonra asansörün kapısı açıldı; içeri tertemiz ve niyeyse serin hissettiğim bir hava doldu. Hepimiz teker teker dışarı çıktık. Ramazan Bey çıktığı andan itibaren kapıcıyla kavga etmeye başladı. Kapıcı, o günün izin günü olduğunu anlatmaya çalışıyordu ama Ramazan Bey bu açıklamaları dinleyecek durumda değildi. Onları gönüllerince tartışsınlar diye yalnız bırakmayı uygun bularak, ablamla birlikte birer sigara içmek için dışarı çıktık. Hala sessiz görünen ablama sordum:
- Nasılsın?
- Ehhh iyi sayılırım... Biliyor musun aslında ben kapalı yerlerde kalmaktan çok rahatsız olurum..
- Hadi yaaaa!!!
- Gerçekten bak; sadece belli etmemeye çalıştım...
- Ben deeeee... Sanki boğazımı sıkıyorlarmış gibi geldi. Offf bir de adama bir şey olacak diye ödüm koptu... Şu annem de bir alem haaaa!
Gülüşerek içeri girdik. Asansör yapılmış, sıra kiralık daireye bakmaya gelmişti artık. Ramazan Bey, dört duvar arasından çıktığı için, gene ilk gördüğümüz sevimli haline dönüşüvermişti:
- Hadi bakalım asansör yapıldı. Buyrun daireye çıkalım...
Ablamla hayretler içinde birbirimize baktık ve aynı anda bağırdık:
- Yok yokkkk...Siz asansörle çıkın; biz merdivenden çıkacağız!!!
Fotoğraf: www.deviantart.com

4 yorum:

  1. bana bu evi tutmadığınızı söyle lütfen :))

    YanıtlaSil
  2. Yeşim Özdemir13 Eylül 2008 18:10

    Tutmadıkkkkkkkkkkk:))))))))))))))

    YanıtlaSil
  3. Valla ben okurken şişitm Yeşom:))BR/Allah kolaylık versin:))

    YanıtlaSil
  4. Yeşim Özdemir17 Eylül 2008 05:05

    Ahhh ahhh hiç sorma Özlemciğim. Şişmek ki ne şişmek:)))

    YanıtlaSil